- Criminogeniteitsmeting – achter de criminaliteitscijfers gaat een patroon schuil van ‘criminogeniteit’: sociale oorzaken voor crimineel gedrag. Met bestaande kwantitatieve informatie over criminogene factoren kunnen prioriteiten worden gesteld voor preventief beleid.
- Van achteruit naar voren – een governance-model aan de hand waarvan het veiligheidsveld in kaart kan worden gebracht en de specifieke rolverdeling tussen partijen kan worden besproken.
- Veiligheidsarrangementen – op basis van de metafoor van het voetbalelftal ontwikkelden we een strategisch model om tot samenwerkingsafspraken te komen rond concrete wijkproblemen.
- Slagvaardigheid van netwerken – de meeste veiligheidsproblemen vragen om samenwerking tussen partijen. We ontwikkelden een meetlat waarmee de effectiviteit (zowel de opbrengst als het proces) is te toetsen.
- Sociale diagnose/behandel-combinaties – op basis van een kwantitatieve en kwalitatieve diagnose van een probleem wordt tezamen met betrokken partijen een handelingsstrategie opgesteld gericht op interventies met draagvlak onder de betrokkenen.
“Veiligheid is een basale levensbehoefte die een zo goed mogelijke organisatie behoeft.”
Dr. Ronald van Steden